Sya Nia....

Selagi ada daya.. Ruangan ini takkan ku tinggal kan sepi..

Selasa, 26 April 2011

Rasa Ini..

Makin lama..
Rasa ni dah tak boleh dihindari..
Makin kuat setiap hari..

Sengsara gila nak menahan gelojak hati..
Sedih bila dia buat tak layan..
Happy bila muka dia takde perasaan..
Dan rasa nak lompat2 je bila aku dan dia banyak persamaan..

Tak ke gila tu?
Agak tak betul la kan?
Nak buat macam mana..
Memang naseb aku dah gini gaya nya..

Lawak je hari ni..
Asyik nak gelak sepanjang waktu..
Tapi.. Bila tengok muka dia..
Rasa nak buat muka masam dan biar dia rasa sakit hati..

Tapi.. Masalahnya.. Dia faham ke kalau aku buat muka sakit hati..
Last2.. Sengih sampai ke gigi jugak yang aku tayang..
Atau dalam kata lain.. Gelak sesuka hati..
Lupa ada orang di kanan dan kiri..


Aku tak sempat nak tengok reaksi dia..
Sebab aku kena cocentrate..
Kalau tengok muka dia..
Jawabnya.. Hancur paper aku!

Walhal dalam otak aku.. Dah penuh terisi..
Dengan muka dia..
Dengan gelak dia..
Dengan senyum yang dia tak pernah langsung tunjuk kat aku..
Yang aku pernah tengok..
Muka takde perasaan dia..
Sangat tak berperasaan..

Tapi..
Memang tak rasa sakit hati..
Sebab aku kena ambik risiko..
Jurang ni penyebab nya aku jugak..
So.. Let it be..

Siapa aku untuk rapat dengan dia? Tak de sape2 pon.. So.. Bior je le.. Kan? Kan?
Tapi.. Muka dia la!
Memang tak tahan..
Bila aku beralih tempat..
Aku tak tau ape reaksi die..
Kecewa memang jauh sekali..
Yang tu aku dah sedia maklum..
Cuma.. Agak2 nya lah kan.. Apa reaksi dia?

Aku tak tau apa dia rasa..
Boleh jadi.. Suka.. Marah pon ye..
Bior le.. Dah hak dia.. Aku tak kuasa!
Actually.. Muka dia memang tak berperasaan..
Aku tau dia perasan aku pergi keluar.. Tapi..
Dia just buat bodoh je.. Again! Ada aku kesah?
Biar la dia nak benci aku tahap ke berapa sekalipun..

Pada aku..
Dia still KAWAN aku sampai bila-bila..
Aku tau dia tak benci aku..
Mungkin kekok?
Maybe..

Sampai sini je aku nak mengarut pasal dia..
Bila ada ruang..
Bila dah takde rasa dalam hati aku untuk dia..
Mungkin..
Nama dia akan aku display kat sini..
So..
Tunggu je la masa tu tiba..
Bila?
Ntah lah..
1 BULAN? 2 BULAN? OR BEBERAPA TAHUN LAGI?
Tu memang korang kena tunggu..

:)

Label:

Jumaat, 22 April 2011

Surat untuk Sahabat..

Assalamualaikum awak.. Masa awak baca surat ni.. Saya mungkin tengah bersenang lenang atas katil.. Tengah baca buku.. Atau tengah main2.. Tapi.. Walau ape pon yang saya buat.. Saya akan selalu ingat awak..

Awak.. Saya nak mintak sesuatu dengan awak.. Harapnya.. Awak boleh tunaikan.. Saya harap.. Kita akan terus kawan sampai bila-bila.. Saya harap persahabatan kita akan kekal.. Biar la masa tu umur kita dah mencecah 70 pun.. Tu pun kalau saya sempat nak menghirup oksigen di muka bumi ni selama tu.. Saya cuma harap.. Awak akan kekal jadi sahabat saya..

Awak.. Saya gembira ada sahabat macam awak.. Awak selalu dengar apa yang saya nak cerita.. Sampai kadang2 tu.. Saya terlupa nak dengar luahan awak.. Saya mintak maaf banyak2..

Awak.. Walaupun saya selalu tak puas hati dengan awak.. Saya selalu sayang awak.. Saya harap awak takkan marah kat saya walaupun saya selalu kecikkan hati awak.. Sekali lagi saya cakap.. Saya sayang awak sangat3..

Awak.. Kita dah makin jauh sekarang.. Awak sibuk dengan sekolah.. Saya pon sibuk jugak.. Kadang2.. Saya rasa sedih sangat.. Sebab.. Saya rasa macam saya dah hilang kawan saya.. Kawan yang selalu dengan saya.. Kawan yang selalu gelak dengan saya.. Kawan yang pujuk saya bila saya tengah sedih..

Saya rindu saat saya dengan kawan2 saya.. Saya rindu time kita sama2 gelak.. Time kita sama2 main kejar2.. Saya rindu sangat.. Tapi sekarang.. Bila masing2 sibuk.. Saya dah tak dapat rasa time2 macam dulu.. Yang saya selalu nampak.. Awak gelak dengan orang lain bila sesuatu tu kelakar.. Tapi.. Time awak gelak tu kat tangan awak ada pensil n kat depan awak ada buku.. Maknanya.. Masa tu.. Awak gelak masa tengah belajar.. Nampak sangat awak dah takde masa untuk gelak.. Pernah jugak saya nampak awak main kejar2.. Tapi, awak main kejar2 sambil tengok jam.. Rupa-rupanya awak berkejar nak pergi kelas.. See.. Masa kita dah tak banyak..

Awak.. Kadang2.. Saya rasa macam nak nangis.. Sebab saya dah takde tempat nak mengadu masalah.. Boleh je kalau saya nak mengadu kat orang lain.. Masalahnya.. Cara diorang dengan awak tak sama.. Kalau lah saya boleh putar masa..

Kalau awak nak tau.. Sekarang.. Saya sedih sangat2.. Saya paling tak suka rasa kehilangan.. Sebab.. Bila saya dah rasa kehilangan.. Susah untuk saya ganti benda yang hilang tu.. Saya tak mampu nak senyum bila takde orang boleh buat saya senyum.. Saya tak mampu nak gelak.. Bila semua orang dah stop buat lawak.. Saya tak mampu nak stop menangis bila takde orang yang mampu buat saya stop.. Yang saya ada.. Cuma blog.. Tempat saya luahkan rasa..

Saya minta maaf.. Sebab tak mampu nak kawal perasaan.. Saya tau yang saya sepatutnya faham keadaan awak.. Awak sibuk.. Awak banyak kerja.. Sampai kan kadang2 awak terlupa nak jaga diri sendiri.. Kejam kan saya? Sanggup saya meminta dalam hati biar awak ada sikit masa untuk saya.. Sedangkan.. Untuk diri awak sendiri pun.. Awak takde masa.. Saya minta maaf..

Okey lah awak.. Saya nak stop kat sini dulu.. Saya dah penat meluahkan segalanya.. Sampai saya rasa saya terlalu keterlaluan dalam luahan.. Apa2 pun.. Saya mintak maaf.. Saya harap awak tak marah bila saya dah cerita pasal awak kat sini.. Sebab saya takde kawan baik selain awak..

Wassalam..

Label:

Khamis, 21 April 2011

Dekat di mata.. Tapi.. Jauh dari gapaian..

Wah3..
Bila aku dah keluarkan tajuk yang cheesy2 gini..
Mesti semua tertanya-tanya..

Betol la ape tajuk tu kata..
Die memang dekat dengan aku..
Sangat dekat..
Tapi..
Untuk menggapainya.. Sangat sukar.. Dan tak mungkin aku dapat..

Dekat tak bermaksud rapat..
Dekat tak bermaksud sayang..
Tapi. Dekat ni.. Bagai satu tiket untuk hanya melihat tapi, bukan menggapai..

Mungkin rasa ini..
Takkan terluah..
Mungkin rasa ini..
Bukan rasa yang tulus dari hati..
Tapi..
Rasa ini..
Hanya untuk dia yang sentiasa dirindui..

Aku dah tak betol!
Cheezzyy2.. Mushyyy2..
Rase geli!

Siapa pon dia..
Selagi dia ada kat sini---> <3 memang susah nak buang..

Dulu.. Aku langsung tak rasa sakit bila aku tau something pasal dia..
Tapi.. Hari ni..
Sakit tu berganda-ganda..
Bila dia dekat di mata..
Tapi.. Untuk rapat dengannya memang mustahil gila..

Okey la..
Dah2 cakap pasal dia..
Sebab cerita antara dia dan aku takkan habis..
Sebab hanya dia yang paling lama bertahan di sini---> <3
3 tahun..
Tanpa orang lain ketahui..

Walau dulu.. Rasa tu tak ketara..
Tapi.. Kini.. Rasa tu dah membebankan jiwa..
Dah terlalu sarat..
Sampai aku rasa..
Beberapa GB dari memori aku.. Hanya tersimpan cerita tentang dia..

Sampai sini..

Hingga ketemu lagi..
Setia nantikan cerita tentang aku dan dia..
Juga mereka..

Wassalam..

Label:

Selasa, 19 April 2011

Jauh.. Jauh.. Dan Menghilang..

Seryes aku kata..

Aku dah semakin jauh dengan diorang..

Mungkin ade yang tau..

Dan mungkin ada yang tak tau..

Tapi.. Memang aku dah makin jauh..

Jarang lepak same2..

Jarang borak same2..

Ye la kan..

Salah aku jugak..

Diorang pon macam tak berapa rapat dengan aku..

Tak boleh nak salahkan diorang gak..

Sebab semuanya berpunca daripada aku..

Silap aku bila masa sepatutnya belajar aku main2..

Aku terlupa..

Yang kawan2 aku tu..

Diorang semua pandai2..

Tak payah risau pasal exam pun..

Walau secara fizikalnya aku nampak riak risau diorang..

Tapi..

Aku pasti..

Markah diorang mesti top..

Sape lah aku..

Nak setaraf dengan diorang..

Tak layak pon..

Diorang pandai..

Semua pon bijak2..

Aku ni macam ape je..

Post ni tak terniat untuk kutuk diorang..

Ni lebih kepada mengutuk diri sendiri..

Atas kelalaian aku..

Aku dan diorang makin jauh..

Jurang makin jelas..

Aku tak tau nak kata apa..

Cuma aku tabik r dua orang makhluk ni!

Dua orang besties aku ni tak pernah buat aku rasa terpinggir..

Sape pon diorang..

Aku nak cakap..

Thanks kawan..


Jangan anggap aku benci korang bila aku buat post macam ni..

Jangan anggap yang aku dah letak gap antara kita semua..

Post ni..

Lebih kepada bercerita tentang apa dah jadi dekat aku..


Walau papepon..

Still..

Aku sayang korang..

Jangan lupa tu~!


Sebab aku faham..

Korang sibuk..

Aku tau korang memang buzy tahap melampau..

Aku sendiri pon buzy gak..

So.. Kita sama2 buzy..


Aku malas nak menambah dos mushy2 dalam post ni..

Menyakitkan hati je kan?

Macam la aku tak biasa tak cakap ngan korang..

Macam la aku tak tau korang sibuk..


So..

Sorry2..

Andai kate2 dalam post ni menyakitkan hati..

Buat korang rasa nak lenyek aku dalam tepung ke hape ke..

Aku mintak maaf..


Sejujurnya..

Hati aku memang tak reti nak memahami semua orang..

Walaupun..

Aku tau kebenaran..

=)

Label:

Sabtu, 16 April 2011

Apa dah jadi??

Waahhh..
Lama rasanya tak bukak blog ni..
Dok ralit dengan 'anabella' tu je..
So.. blog ni..
Jarang dibukak..

So..
Aku nak tanya kat diri aku sendiri..
Apa dah jadi?
Hahahah..
Maybe korang tak faham..
Tapi..
Aku nak jugak tanya..

Sebabnya..
Aku memang tak sangka..
Tapi.. Aku redha..
Aku tak kesah..
Sebab aku rasa..
Dia berhak..

So..
Sekarang..
Kne la mencari yang lain..
Faham tak?
Tak faham sudah..

Sekarang ni kan..
Aku tengah sibuk..
Tapi..
Tiba2 aku terfikir..
Daripada blog ni dijadikan tempat posting umum macam anabella tu..
Y don't aku tukar blog ni?
Hanya cerita tentang g.la dan 'dia' je aku post..
Cam best..

Label: